Вершык

понедельник, 29 ноября 2010

16:50

Делай это красиво!

Малакот
У дзень народзінаў каток
Прыйшоў і сеў пад мой парог,
Казаў, што дарыць мне квіток,
І клаў яго ля маіх ног -
Кот у тэатр запрашаў..? -,
Прайшоў у хату, боты зняў,
Паставіў міску на падлогу...
Сябе назваў ён Малакотам.
Пасля народзінаў маіх
Пачаў каток са мною жыць.
Хадзілі мы ў кіно ўдваіх,
У краму пірагі смажыць...
Але праз нейкі пэўны час
Заўважыла, што кот змяніўся.
Нарэшце, калі піў ён раз,
Ад малака крыху збялеўся,
Пасівярэў і, не сказаўшы "мяў",
Раптоўна Малакот блакітным стаў.
Спалохалася, крычу: "Гэй!"
А той мяне не зразумеў.
Абразіўся тады хутчэй.
Сыйшоў нарэшце Малакот,
Пакінуўшы мне левы бот
Як скаргу на сваю абразу
І не гасціў болей ні разу.

Відаць, блакітнаму кату
Пасуе адмысловы кут.